بسمه‌تعالی
پیاده‌سازی جلسه‌ی 92 تفسیر سوره‌ی مبارکه‌ی بقره
حجت‌الاسلام‌والمسلمین قاسمیان – 5 شنبه 20 دی 97
فهرست مطالب
جایگاه حضرت ابراهیمعلیه‌السلام در قرآن
1-مکلّف شدن بشر با نوحعلیه‌السلام، امّت سازی با ابراهیمعلیه‌السلام
3-امّتسازی با برائت از تفکر و صاحب تفکر
3-1-به دست آوردن مودّت با دشمن، از طریق اعلان برائت از او
3-1-1-ایمان به معادلات و سنن الهی، تضمین ماندگاری انقلاب‌ها
4-شأن امام: نظر به ملکوت آسمان‌ها و زمین
4-1-ملکوت؛ پشت‌صحنه عالم مُلک
4-2-1-نقد قرآن به تفکر بدون ایمان و عمل صالح
4-2-2-توصیه قرآن خطاب به همه مردم به نظاره در ملکوت آسمان‌ها و زمین
4-2-3-مدیریت در فضای اسلامی، با نظر به ملکوت آسمان‌ها و زمین
آیات 124 و 125 بقره
آیات دیگر: انبیاء:51-56، 67، انعام: 74و 75، تکاثر:5-7، طارق: 5-8، مؤمنون: 83-88، نساء:104 و 105
موضوع اصلی: جایگاه حضرت ابراهیمعلیه‌السلام در قرآن
موضوعات فرعی: ملکف شدن بشر، نوحعلیه‌السلام، امّت سازی، امام سازی، اعلان برائت، سنن الهی، ماندگاری انقلاب، نظر به ملکوت آسمان و زمین، مدیریت اسلامی
جایگاه حضرت ابراهیمعلیه‌السلام در قرآن
بسم الله الرحمن الرحیم
(بقره: 124) وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ؛ (بقره: 125) وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ؛
[-2] گفته شد آیه 124سوره‌ی مبارکه‌ی بقره، هم جایگاهش در خودِ سوره خیلی ویژه است و یک [1]shift است به سمت قوم برگزیده‌ی جدید و هم جایگاهش در معارف ما ویژه است. از این جهت ما جداً وارد بحث حضرت ابراهیمعلیه‌السلام شدیم.
1- مکلّف شدن بشر با نوحعلیه‌السلام، امّت سازی با ابراهیمعلیه‌السلام
[3] گفتیم اگر فلسفه‌ی تاریخ بشر را نگاه کنیم، وقتی از حضرت آدمعلیه‌السلام به حضرت نوحعلیه‌السلام می‌رسد، انگار در زمان نوحعلیه‌السلام بشر مکلف می‌شود و شریعت می‌آید. آیات سوره مبارکه شوری دارد: (شوری: 13) شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا…؛ شریعت از نوحعلیه‌السلام شروع می‌شود. بشر جلوتر می‌آید. انگار این بشر مکلف باید حرکت اجتماعی خودش را رقم بزند؛ یعنی بعد از بلوغ فردی، باید بلوغ اجتماعی خودش را پیدا بکند. و با کدام پیغمبر بلوغ اجتماعی پیدا می‌کند؟ با پیغمبری که می‌خواهد با او امّتسازی انجام بشود [حضرت ابراهیم علیه‌السلام است].
2-امّتسازی با امام سازی
[+4] امّتسازی با امام‌سازی است. امام باید ساخته بشود که امّت ساخته بشود. رکن اساسی جامعه‌ی دینی، امام است که باید ساخته بشود و وقتی امام ساخته شد، او می‌تواند خودش امّت قرار بگیرد؛ لذا ابراهیمعلیه‌السلام می‌شود امّت و بعد از اوست که حضرت موسیعلیه‌السلام با قوم برگزیده می‌آید و حضرت عیسیعلیه‌السلام به عنوان تتمه‌ی حضرت موسیعلیه‌السلام . حضرت عیسیعلیه‌السلام با حالت تتمیمی برای قوم بنی‌اسرائیل است.[2]
3- امّتسازی با برائت از تفکر و صاحب تفکر
[-6] ابراهیمعلیه‌السلام با قواعد خاص خودش می‌آید و می‌خواهد امّتسازی بکند. گفتیم این امّتسازی هم از برائت هم از ایده و هم از قومی که صاحب این ایده است.