برخی مطالب بیان شده در این جلسه :
عزم همراه با نوعی از ریاضت هست و بعضا ممکن است انسان را به زحمت بیندازد و کُرهاً باشد… اما رفته رفته زحمت به استراحت و لذت تبدیل می شود و این به خاطر کشش رحمانی است.
آیات 53 و 54 سوره توبه :
قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ إِنَّكُمْ كُنْتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ
وَمَا مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ
▫️اگر کسی کاری را از روی کُره انجام دهد ، یک درجه ای از فسق دارد…
▪️پس کراهت داشتن در کار ها درجه ای از درجات فسق است…باید رفته رفته این کراهت را تبدیل به طوع کرد… در عزم ابتدایی ممکن است همراه با کراهت باشد اما باید بر طبع اولی خود غلبه کند.
آیه 184 سوره بقره :
أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ *فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ* وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ : کسی که تطوع بکند و رغبت در خود ایجاد کند ، کم کم از مرز طاقت پایین تر می آید… و این نکته خیلی مهمی است.
آیه 158 سوره بقره :
*وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ*
این عبارت در قرآن منحصر به فرد است…چرا خدا تشکر می کند؟ چون این انسان دست به تعویض طبع اولی خود زده است و این ارزشمند است.
آیه 83 و 84 سوره مبارکه اسراء :
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا / قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا
آیه 83 در مورد طبع اولی انسان است … آیه 84 درمورد شاکله انسان است… شاکله انسان دست ساز است و با طبع اولی یکی نیست.
اینکه می فرماید انسان این طور است یعنی طبع اولی او این طور است…
*کسانی که اهل چله گرفتن هستند ، در خود شان رغبت ایجاد کنند؛ خدا خوشش می آید…*
آیات 19 تا 35 سوره مبارکه معارج را ببینید؛ می فرماید مصلین این ویژگی های انسانی(هلوع ، جزوع ، منوع) را ندارند چون طبع اولی خود را تغییر داده اند و دست به کار شده اند…چه طور؟ با کار هایی که آیات 23 تا 34 می فرماید.
*تطوع کردن یعنی تلقین مثبت به سمت امر خیر کردن…*