چاشت معرفتی ؛ جلسه ۷۸
یقین
استاد قاسمیان
شنبه ۳ دی ۱۴۰۱
برخی مطالب بیان شده در این جلسه :
آیات ۱۵ تا ۲۲ سوره ذاریات :
إِنَّ الْمُتَّقينَ في جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (15)
آخِذينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُحْسِنينَ (16)
كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ (17)
وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18)
وَ في أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ (19)
وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنينَ (20)
وَ في أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ (21)
وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ (22)
▫️اگر کسی از محسنین بشود، از جانب خدا حکمت و علم می گیرد.
▪️محسنین اهل یقین می شوند و چون این چنین هستند، آیات در زمین و خودشان برایشان جلوه می کند.
▫️برای کسی که اهل یقین نیست ، عالم گنگ و پیچیده است.
بر اساس اینکه چقدر از توحید فاصله می گیریم به سمت نجاست می رویم…
کسی که در دایره تردید قرار می گیرد، در وادی شرک قرار خواهد گرفت…
توحید الفت است و خاصیت شرک تبری است…
هر چه انسان بیشتر دچار ریب بشود ، بیشتر درگیر و سردر گم خواهد شد.
شک و تردید داشتن مخل کار انسان ها و خصوصا سالک است…
اینکه گفته شده زیاد سجده کنید به دلیل این است که سجده زیاد یقین آور است
آیات ۹۷ تا آخر سوره حجر :
وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضيقُ صَدْرُكَ بِما يَقُولُونَ (97)
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ كُنْ مِنَ السَّاجِدينَ (98)
وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقينُ (99)
مقرب شدن بر اساس طهارت است…
اگر تحصیل یقین نکنیم ، به راحتی ولی را تنها می گذاریم بدون اینکه نیت این را داشته باشیم
نباید تا به یک بن بست رسیدیم، میدان را خالی کنیم.
آیات ۴۳ تا ۴۵ سوره توبه :
عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبينَ (43)
لا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ بِالْمُتَّقينَ (44)
إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ في رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ (45)
▫️ خیلی اوقات تردید های خودمان را پشت اذن گرفتن ها پنهان می کنیم
▪️افرادی داریم که دل پر از ریب دارند و این بسیار به خود و جامعه آسیب زننده است.
انسان سالک باید با یقین قدم بردارد… اگر سالک بر اساس مقدار یقین خود حرکت نکند ، از او می گیرند و او آغشته به شک و تردید می شود
آیه ۱۴ سوره شوری:
وَ ما تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذينَ أُورِثُوا الْكِتابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفي شَكٍّ مِنْهُ مُريبٍ (14)
▫️کسانی که از روی علم تفرقه می کنند باعث می شوند کسانی که وارق کتاب می شوند دچار شک بشوند… به عبارت دیگر : کسانی که بد عمل می کنند ، نسل بعدی را از انقلاب ها منصرف می کنند و دچار شک و تردید می کنند
دو روایت داریم که یکی تفسیر یقین است و دیگری حلاوت ایمان را می گوید… این دو روایت را اگر کنار هم بگذاریم می فهمیم که حلاوت ایمان ، یقین است
▫️رسول خدا(ص): اَلْمُوقِنُ يَعْمَلُ لِلّهِ كَأنَّهُ يَرَاهُ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ يَرَي اللهَ فَإِنَّ اللهَ يَرَاهُ وَ أَنْ يَعْلَمَ يَقِيناً أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا فَاتَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ وَ هَذَا كُلُّهُ أَغْصَانُ التَّوَكُّلِ وَ مَدْرَجَةُ الزُّهْدِ.
▪️عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ كَانَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: لاَ يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ اَلْإِيمَانِ حَتَّى يَعْلَمَ أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ وَ أَنَّ اَلضَّارَّ اَلنَّافِعَ هُوَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ .
در بحث های اجتماعی سیاسی باید به خدا اعتماد کرد و مدام شک و تردید به خود راه نداد…
در نهج البلاغه داریم : العِلمُ مَقرونٌ بِالعَمَلِ ، فمَن عَلِمَ عَمِلَ، و العِلمُ يَهتِفُ بِالعَمَلِ، فإن أجابَهُ و إلاّ ارتَحَلَ عَنهُ.
یقین مراتبی دارد که ان شاالله بعدا بیان خواهد شد.
امام زمانی که شما را به کار علم و طلبگی گرفته است، حواس شان به بحث معیشت و رزق شما هم هست…یقین باید داشته باشید.