برخی مطالب بیان شده در این جلسه :
بحث ادب را آقایون اهل معنا ذیل بحث حدود الله مطرح می کنند… آیه 112 سوره توبه یکی از مهم ترین آیات است که ذیل این بحث می آید :
التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِوَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ
▫️ در نگاه اول این حدود الله همان دستورات فقهی است…
▪️ اگر می خواهید در محدوده خدا قرار بگیرید ، باید فقه و شرع را جدی بگیرید… لذاست که علمای سلوکی جزء اولین دستورات شان این بود مسلط به رساله باشید.
▫️ نزدیک حدود الله نشدن ، جزء اولین مراحل رعایت ادب است.
آیه 168 سوره بقره : يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِحَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ
▫️ بحث علامه ذیل این آیه دیده شود.
▪️ طیب بودن فراتر از پاک بودن شرعی است… هر گونه شرکی در خود قذراتی دارد… معنای طهارت و نجاست خیلی گسترده می شود.
▫️ اگر دقت کنیم ، همه جا ما دستور داریم و مسئول هستیم.
▪️ حَلَالًا طَيِّبًا ؛ اصل بر احترازیت قیود است و اگر این طور باشد حلال غیر طیب هم داریم، پس ممکن است در صنعت فقهی ، کاری حلال باشد اما به لحاظ فقه اکبری ، طیب نباشد و این نکته مهمی است.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِسَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ :إِنَّ اَللَّهَ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ حَدّاً وَ جَعَلَ عَلَى كُلِّ مَنْ تَعَدَّى حَدّاً مِنْ حُدُودِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَدّاً وَ جَعَلَ مَا دُونَ اَلْأَرْبَعَةِ اَلشُّهَدَاءِ مَسْتُوراً عَلَى اَلْمُسْلِمِينَ .
▫️ اگر کسی حدود الهی را رد بکند ، حد دارد و مجازات می شود.
مثلا به لحاظ سلوکی گفته شده حق ندارید از حالت رجا و خوف تعدی کنید… برخی این قدر حالت رجا دارند که گویی سر مست می شوند… در این حالت فرد دارد حد بین خوف و رجا را رد می کند و باید منتظر عقوبت باشد.
بحث در حدود الله این است که اگر رعایت نکنی تو گوشی می خوری
مثلا طلبه اگر نماز شب نخواند ، قطعا تو گوشی می خورد و عقوبت هایی می شود که بقیه نمی شوند…
حدود لایه ای است؛ اگر حدود لایه اول را رعایت کردی ، حدود دیگری بر شما بار می شود و این باعث رشد می شود.
تاخیر در نماز اول وقت ، خلاف ادب است ولو اینکه به لحاظ فقهی و شرعی مشکلی نداشته باشد.
در فرهنگ های شرقی بحث ادب خیلی پر رنگ است و خصوصا به معلم بسیار احترام می کنند.