چاشت معرفتی ؛ جلسه ۷۷
ادامه بحث ادب
استاد قاسمیان
شنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۱
برخی مطالب بیان شده در این جلسه :
ادب اقتضا می کند که حدود الهی را نگه داریم.
رساله عملیه ترسیم حدود الله دارد می کند منتها ما هم باید با برش تأدّب آیات را هم ببینیم.
ما چون افعال را فعل خودمان می دانیم ، وقتی حمد می شویم توسط کسی یا چیزی ، خوشحال می شویم… اگر فعل را فعل الله بدانیم، این طور نخواهد بود.
نباید اجازه دهیم حالت سرمستی در ما به وجود بیاید… برخی حال می کنند از وضعیت و حالت خودشان… این خلاف ادب است.
در کلمات تان ان شاالله را بگویید… ابراز کلمات توحیدی مهم است
در احوالات شیخ عباس قمی رحمه الله علیه هست که به ایشان پیشنهاد شد که نماز جماعت مسجد گوهر شاد را بخواند… نماز ظهر را خواند و بعد گفت نماز عصر را نمی خوانم… بعد که از او پرسیدند چرا؟ گفت صدای ان الله مع الصابرین و یا الله گفتن مردم برای رسیدن به جماعت را از دور شنیدم و کمی خوشحال شدم…لذا نمی خواهم این حال در من گسترش یابد…
آیه 188 سوره مبارکه آل عمران :لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
▫️ برای کار هایی که انجام ندادید انتظار مدح شدن نداشته باشید… در مباحث اخلاقی ، اگر فعل را فعل خود ندانیم ، انتظار حمد نخواهیم داشت.
حال اگر سالک کار را از خود دانست ، عذاب خواهد شد ؛ البته عذاب به این معنا نیست که به جهنم می رود بلکه او را تطهیر می کنند.
اگر کسی حدود الله را رعایت نکند ، به محاده با الله کشیده خواهد شد.
امیر المومنین علیه السلام در خطبه 193 نهج البلاغه می فرمایند : اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ وَ اجْعَلْنِي أَفْضَلَ مِمَّا يَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لِي مَا لَا يَعْلَمُونَ
اگر کسی می خواهد حزب اللهی باشد باید حدود الله را رعایت کند ، باید سنن الهی را باور کند.
این را بدانید : یک موقعی نماز شب نخواندن را بی ادبی حساب می کنند ؛ مثلا فرد لحظات سحر بیدار بشود و نماز شب نخواند.
مرتبه عالیه ادب این است که انانیت را بشکند، یعنی نگویید من دارم ادب را رعایت می کنم… من وجود ندارد.