بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سلام عرض میکنم خدمت همه عزیزان، مشتریان پادکست‌های تلنگر. ان‌شاءالله که درست بگوییم، درست بشنویم و خودمان را یک گام به جریان ظهور نزدیک بکنیم. آقا جان، جریان ظهور، آن سو و آن اضطرار اصلی است که ان‌شاءالله ما در همین حرکت کردن‌ها باید نزدیکش بکنیم. خودمان را باید به ظهور نزدیک بکنیم، نه اینکه فقط ظهور را نزدیک به خودمان بکنیم، خودمان را به ظهور نزدیک بکنیم. اینی که در این آیه معروف “امَنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ و یَکْشِفُ السُّوءَ” تا اینجایش را شنیدید که خدا جواب مضطر را می‌دهد، دارد “مَنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ”. یعنی اصل مسئله سوء و اصل اضطرار، اضطراری است که به حاکمیت دینی باید منجر بشود، به حاکمیت آن بزرگ‌مرد الهی باید منجر بشود که ما باید گام‌به‌گام حرکت بکنیم به سمت آن حاکمیت، تا در آن انتها وقتی که ببیند حضرت ما توپ را داریم این سمتی می‌آوریم، آنجاست که حضرت وارد بازی می‌شود و ظاهر می‌شود و حاضر می‌شود، از باطن در می‌آید به ظاهر عالم در می‌آید. چه می‌بیند؟ عده‌ای هستند که این را دارند می‌آورند جلو. ملت ایران، همان ملتی است که دارد شرایط ظهور را فراهم می‌کند. ما این را حل بکنیم و ان‌شاءالله این را آنقدر با خودمان گفتگو بکنیم که وظیفه تاریخی خودمان یادمان نرود در این برهه واقعاً حساس.
خب، گفتیم جریان منافقین یک جریان بدگمانی نیست که هی دارد از هر جهتی تولید یک شبهه، تولید یک خوف، تولید یک نداشتن، تذکر بر نداشتن میکنه. حتی آنجایی که عزیزان آدم نداشته باشد، اگر تمرکز باشد، تمرکز کند بر نداشتن‌هایش، او دیگر نای حرکت ازش گرفته می‌شود. جریان منافقین همین است. گاهی اوقات درست می‌گوید، ممکن است دقیق هم بگوید، منتها وقتی این را زیاد می‌گوید، تاکید بر نداشتن و نداشته‌ها را دیدن، انسان را بی‌رمق می‌کند دیگه برای حرکت. خیلی وقت‌ها می‌گویند که فلانی‌ها با ما هماهنگ بودند، اجازه دادند یا اجازه ندادند ما در سوریه کار بکنیم یا نکنیم. برخیش اشتباه است، واقعاً اشتباه است. یعنی همان است که ما چیزی نیستیم، یادمان نرود. یک موقعی حتی می‌گفتند که ما ملتی هستیم که لوله هنگ بسازیم خیلی است، یعنی آفتابه بسازیم. امروزه خب بروید ببینید، جا دارد آدم این اردوهای راهیان پیشرفت برود، ببینید که چه کشتی‌هایی ساختند، در نانو چه‌کار کردند، در بقیه مسائل چه‌کار کردند. یک امر واجبی است. ممکن است بخشی هم درست باشد، اشتباه‌کارهایی که کردیم نتیجه‌اش را داریم می‌بینیم، اما تمرکز برای اشتباه کردن مثل کسانی می‌ماند که هی دارند عقب خودشان را نگاه می‌کنند ما چه اشتباهاتی کردیم. اگر همه‌اش انسان بایستد این را نگاه بکند، دیگر رمق راه رفتن ندارد. اگر هم عقب را نگاه می‌کند، یک نگاهی هم بکند که ما چه مقداری از این کوه را بالا آمدیم، از این ما ارتفاع گرفتیم. من یک موقعی با طلبه‌هامان رفتیم دماوند، یک مقداری، یک ساعتی که می‌رفتیم، گفتم برگردید عقب نگاه کنید. چرا نگاه کنید؟ ببینید با همین قدم‌های مختصری که ما برداشتیم چقدر فاصله گرفتیم از دامنه کوه و ما الان وسط کوهیم. این خیلی مهم است که انسان عقب خودش را نگاه بکند و اتفاقاً شکر نعمت بکند، کجا بودیم الان به کجا رسیدیم. آقا این برای شما افتخارآمیز نیست که وقتی که بایدن می‌خواهد به ترامپ تحویل بدهد حکومتش را، ریاست‌جمهوری‌اش را، می‌گوید که ما یک مشکل کلاً داریم تو این عالم و آن ایران است. یعنی ایران، ببینید در قطبی ظاهر شده که آمریکا باید با آن مبارزه بکند. این جای افتخار ندارد؟
منتها مراتب جریان نفاق می‌بینید که هنرنمایی‌های مختلف می‌کند برای اینکه شما را بترساند، برای اینکه شما را پای میز مذاکره وارد بکند و عرض کردم این تشییع جنازه سیدالشهدای مقاومت، این راهپیمایی‌ها، این‌ها شما نمی‌دانید این همان بیعت رضوانی است که تو سوره فتح، تو لحظه‌ای که همه کپ کردند، یهویی نگاه، یک عده‌ای وایستادند چه جور وایستادن. این‌ها از آن چیزهایی است عزیزان، قدر بدانید. اینکه در همین قرآن گفته : “وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ” یک گام شما ببینید عمل صالحه، چرا؟ چون همین‌جوری یک عالمه رو تردمیل بدوید، این گام را خدا نمی‌خرد ولی دو قدم تو راهپیمایی قدم برداریم خدا این گام رو می‌خرد، تو قرآن ازش یاد می‌کند. چرا؟ بخاطر اینکه “يَغِيظُ الْكُفَّارَ” ، بخاطر اینکه این همین حالت را دارد .
جهت دارد حرکت، این توپ زدن جهت دارد، مربی دارد، جهت دارد، چند نفر بازیکن دارد، همه این‌ها را دارد. باز هم تاکید میکنم اگر پرچم مربی را در نظر نگیری و آن را بیاوری پایین تمام کار دیگر معلوم نمی‌شود. جریان منافقین حتی دارد چه‌کار می‌کند؟ شاخص ولی جامعه است، ولی الهی شاخصه غیر اینکه این مباحث شاخصه، ولی الهی، طرح الهی شاخصه. این را داشته باشید. شما حرفتان را به ولی الهی می‌توانید برسانید، این درست است. اما اقدام ولی الهی شاخصه، شما بر همین از هر پیغمبری آمده، در همین سوره مبارکه شعرا نگاه کنید، هر پیغمبری آمده می‌گوید ” فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ ” خط قرمزهای خدا، ولی اطاعت از منه. خط قرمزها مال خداست، منتها اطاعت از من. شما تو این زمین می‌خواهید وارد بشوید، زمین قوانینش را فیفا تعیین می‌کند، درست است. زمین عرض و طولش چقدره، چند تا بازیکن دارد، اما اینجا مربی می‌خواهد. اگر مربی نداشته هرکی بیفتد تو زمین سمت شوت کند، این‌جوری که نمیشه. منافقین میخوان این اتفاق بیفتد. حتی این تنازع‌های درونی بین ما، تنازع‌های الکی، دوقطبی‌های الکی، خیلی برای این است که اینقدر همدیگر را خنثی بکنند که “فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ” دیگر اصلاً همه می‌شوند آب لم بو. آن موقع جریان نفاق میتونه کار خودش رو پیش ببره، جریان مشرکین هم‌سو با همدیگر، هم‌دست با همدیگر، می‌توانند آن جریان را پیش ببرند.
این جریان نفاق؛گاهی اوقات می‌بینید که این وسط جام زهری را دارند خورد خورد تعریف می‌کنند، فکر نکنید اتفاق ساده‌ای دارد می‌افتد که می‌گویند آقا مردم این‌جوری، دلار که آن‌جوری، مردم هم که ترسیدند، آن هم که این‌جوری. هی می‌بینی چند تا کد کد کد همین‌جوری رو همدیگر جمع می‌شود، یک اتفاقاتی می‌افتد. یک بنده خدا هم یک جایی مثلاً کشته می‌شود، یک اتوبوس هم چپ می‌شود، همه می‌آید توی پازل، توی پازل قرار می‌گیرد توسط آن جریان. یک عده پیاده نظام نفهم نادان هم دارند که این‌ها را عرض کردم چیزشان را جدا می‌کنیم، خطشان را جدا می‌کند. این‌ها گاهی اوقات نمی‌داند دارد چه می‌گوید، همین‌ها پیام فوروارد می‌کند از آن‌ور خب نمی‌فهمد دارد چه‌کار می‌کند. این هم هست نتیجه‌اش را می‌بینید که یک گزارش ضعف و گزاره ضعف و کم آوردن این ملت به صورت غیرواقعی می‌افتد رو میز نظام.
اگر بحث این است که گفتم ما مذاکره می‌کنیم یا نمی‌کنیم، گفتم این منطقش را توی یک جلسه خیلی خلاصه‌وار می‌خواهم برایتان توضیح بدهم که جریان مذاکره و جریان‌های مشابه به این معنی‌اش چیست. یک قاعده‌ای وجود دارد در آیه ۸ و ۹ سوره مبارکه ممتحنه آمده بعد تطبیقش رو تو سوره توبه عرض میکنم: “لَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ”. کسی که با شما کار ندارد، مشکلی هم با شما ندارد، اخراج بکند، کاری به کارتان ندارد، دارد زندگی خودشان را می‌کند، کفاره بودایی، یک گوشه‌ای دارد زندگیشان را می‌کند، بله دارد با شما همکاری نداریم. اما “إِنَّمَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ قَاتَلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ أَخْرَجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ وَ ظَاهَرُوا عَلَی إِخْرَاجِکُمْ”. آن کسانی که با شما کار دارند، با دین شما کار دارند، با انقلابتان کار دارند، با شما مشکل دارند، می‌خواهند شما را اخراج بکنند، این کسانی که می‌خواهند این کارها را با شما بکنند، اینجا خط قرمز است. ما با کسی که با ما کار ندارد باهاش کار نداریم، ولی با کسی که با ما کار دارد باهاش کار داریم. به وعده‌های خدا هم اعتماد داریم. اینجا هست که وعده‌های خدا تام و تمام سر جای خودش هست که یک عبارت دیگر از سوره مبارکه فتح را هم خدمتتان عرض میکنم. اینجا یک تطبیقی دارد، این تطبیق را بر آمریکا می‌شود خیلی روشن داد.
عرض کردیم ما با همه کشورها مذاکره می‌کنیم، رژیم صهیونیست چون کشور نیست اصلاً، باهاش مذاکره نمی‌کنیم. به قول ما طلبه‌ها می‌گوییم “تخصصاً خارج است”. با آمریکا هم مذاکره نمی‌کنیم. چرا مذاکره نمی‌کنیم؟ دلیلش این آیات است. ببینید شما به جهت عقلایی اگر با یک کسی مذاکره بکنید و او بارها و بارها نشان داده که هر قراردادی دارد یک طرفه نقض می‌کند، بسته دارد که آن موقع حال می‌کند یا حال نمی‌کند، از یک بازاری بپرسید این باز هم حاضر مذاکره بکند یا نه، تو بازار اصلاً جنس میده، پولش رو نمیده، نه یه بار، نه دوبار، نه سه بار، هر بار… بعدشم حتی تو قراردادها می‌نویسد اگر همچین چیزی شد من برای خودم یک اسنپ بک می‌گذارم که بتوانم برگردم، یعنی می‌توانم برای خودم قائل می‌شوم که بتوانم از مذاکرات بیایم بیرون، از این تعهد بیایم بیرون. کدام آدم عاقلی چنین کاری را می‌کند به خصوص وقتی که با تجربه قرین می‌شود. شما ببینید در آیه ۱۰ به بعد سوره مبارکه توبه نگاه کنید دارد ” لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ ” این‌ها به هیچ قراردادی پایبند نیستند. این‌ها همواره اهل معتدون‌اند، اهل تجاوزکاری‌اند. تجاوز می‌کنند، دست و خط می‌زنند، قراردادها را پاره می‌کنند، یهویی با یک امضا می‌آید بیرون این‌جوری است. بعدش می‌گوید ” وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ “. می‌گوید اگر چنین عهدهایی را در حقیقت پاره پوره کردند شما بدان که یک امام کفری هست این پشت صحنه، یادت نرود این سگ هاره، تو را مشغول‌ات نکنند، یک امام کفر آن پشت صحنه، با آن بجنگ. چون قرارداد حالیش نیست اصلاً، قرارداد مثل شلغم است. آن کاغذ قرارداد با کاغذی که لبو فروش‌ها لبو را می‌گذارند توش این قرارداد با آن کاغذ برایش هیچ فرقی نمی‌کند در واقعیت برایش فرقی نمی‌کند. می‌گویید نه؟ بروید تمام اسناد قراردادهای آمریکا و ایران را ببینید. ببینید چه‌کار کرده با این قرارداد. یا خودش این کار را می‌کند، دقت کنید، یا از مجموعه‌های مردم‌نهادی که اشلشان به اشل‌های حاکمیت رسیده و بزرگ شده از آن‌ها استفاده می‌کند. اینی که قرآن بهش می‌گوید “مَلَأ” ،”مَلَأ”هر جریانی حاکمیتی‌اش بزرگ می‌شود، می‌بینی آن کسی است که دقیقاً با خود آن حاکمیت در تماس است. نگو ایلان ماسک، نگو FATF. نه FATF درست است یا مجموعه مردم‌نهاده، فیفا یک مجموعه مردم‌نهاده، این‌ها حاکمیت نیستند ولی وقتی خیلی اشلش حاکمیتی می‌شود نمی‌تواند با حاکم هم‌ساز نباشد و سازگار نباشد. سازشان با هم کوک است.
ما تحریم دارو نمی‌کنیم. خب درست می‌گوید تحریم دارو نمی‌کند، فقط مواد اولیه دارو را نمی‌گذارند مبادله بشود، چون که باید تو FATF باشی. پس آنجا این باشی هم نمی‌گذارند مبادله کنی. خب مثل این می‌ماند که خوب نمی‌دهد دیگر، فرق ندارد با تحریم دارو. بعد می‌گوید ما تحریم دارو می‌کنیم، نه اتفاقا دارد تحریم دارو می‌کند دقت کنید. همه کارها، همه فریادها را خودش نمی‌زند، یک سری کار رسانه‌اش انجام می‌دهد، یه سری کارش را پادوها انجام می‌دهند. اگر تو همه سبک زندگی ورود می‌کند، خودش چنین ادعایی ندارد که من ورود میکنم نه، مک‌دونالد را می‌فرستد، بعدش پوشاک را می‌فرستد، بعد غذا را می‌فرستد، بعد این را می‌فرستد، بعد می‌بینی طراحی لباس فیلم می‌فرستد، هالیوود می‌فرستد. ببینید قرار نیست بگوید آقا من در همه امورات شما می‌خواهم نفوذ کنم. او فرعون “أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَی” او در همه چی می‌خواهد نفوذ کند، تو همه را که خودش ورود نمی‌کند که، یک بخش می‌گذارد، بخش عمده‌ای‌اش را می‌گذارد به نفع آن کسانی که دارند این کار را را جلو می‌برند. این برای خودش یک منطقی دارد.
حالت خوبه؟ یه خورده از این ساده‌لوحی در بیاییم. ما گفتم مشکل اصلی مشکل اسم‌ها نیست، مشکل آمریکا نیست، مشکل ترامپ نیست، مشکل فکر آمریکاییه، فکری که “فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ” اتفاقاً بجنگید نتیجه می‌گیرید. گفتم این جمله را تو ذهنت نگه دار یا انتقام سخت یا انتقام سخت. یکی از این دو امر. یا باید انتخاب بکنی انتقام سخت را و این انتقام را بگیری و بجنگی. بجنگی و به نتیجه برسی. اتفاقا سوره فتح هم همینو میگه. اگر شما درست عمل بکنید ما پیروزیم. یا باید انتخاب سخت بکنی. می‌روی به این سمت که حالا چه‌کار کنیم، الان این گوشه رینگ مذاکره کنیم، مذاکره نکنیم، آن را بپذیریم نپذیریم، این را چه‌کار کنیم. می‌روی تو این انتخابات یا انتقام سخت یا انتخاب سخت. بعدش هم یک تشر می‌رود “أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَکَثُوا أَیْمَانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَءُوکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ”. می‌گوید چرا نمی‌جنگید؟ مگر اول آن‌ها شروع نکردند؟ مگر اول آن‌ها به تمام هویت شما حمله نکردند؟ خب چرا انتقام نمی‌گیرد؟ چرا نمی‌جنگید؟ خب بجنگید دیگر، آن‌ها که شروع کردند، اونا قرار داد ها رو ابطال کردند.. چرا هی می‌گویید کی بود کی بود من نبودم. بعدش این‌جوری می‌گوید، می‌گوید “أَتَخْشَوْنَهُمْ” می‌ترسید؟ این نقطه فرار است، این نقطه ایست که باید تعیین تکلیف بکنی، “فَاللَّهُ أَحَقُّ”. اگر مؤمن باید از خدا بترسد.
مگه خدا نگفت تو سوره فتح ” وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا” مگه نگفت همه دست خداست. مگر قرار نشد سپاه الهی در بیاید؟ خب مال خداست دیگر چرا می‌ترسی؟ اینجا همان نقطه، همان نقطه اصلی قصه همین‌جاست. لذا این گمان بد که ما برویم به نتیجه نمی‌رسیم، در همین سوره مبارکه فتح همین را دارد می‌گوید. بعضی‌ها همان جا گفتند که آقا خوب شد صلح کردیم، آنجا رفته بودیم پدر ما را درآورده بودند. خدا جلو همین گمان را می‌گیرد. چرا؟ چون که با اینکه ما نتیجه گرفتیم ولی خوب شد این‌جوری نتیجه گرفته بودیم پدرمان در آمد. بابا این خدا بدش می‌آید از این حالت که بگوید آقا شما اگر به مرد من عمل کرده بودی بازم پدرت درآمده بود. می‌گوید “وَلَوْ قَاتَلَکُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَ لَا نَصِیرًا”. اگر با شما می‌جنگیدند پدرشان درآمده بود. بعدشم می‌گوید “سُنَّةَ اللَّهِ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا”. این سنت الهیه که اگر شما در جایی وارد بر کفار بشوید، آن‌هایی که آن خطا را کردند شما وارد بشوید، خدا کمک می‌کند، خدا کمک می‌کند و این سنت الهیه، سنت بی‌تبدیل الهیه. گرچه همه تبدیل است ولی اینجا دارد تذکر می‌دهد. از آن طرف گمان بد توسط منافقین، از این طرف گمان به وعده‌های الهی و اعتماد به وعده‌های الهی حرف مهم سوره مبارکه فتح است.
ان‌شاءالله که همه این حرف‌ها، سخن‌ها، بی‌اعتمادی‌ها با اعتمادی‌ها، الحمدلله تشییع جنازه خوبی که از سیدالشهدای مقاومت شد که باعث آبرو شد و بیعت رضوان مجددی را رقم زد. البته ما فکر می‌کردیم کاش تو ایران هم تشییع می‌شد، اگر در ایران یک دور این بدن مطهر گردانده می‌شد شاید یک اتفاق مبارک و بزرگ می‌افتاد در ایران، ولی حالا دقیقاً موانع امنیتی نگذاشت ولی از همین راه دور هم ما بیعت می‌کنیم با بدن مطهر سیدالشهدای مقاومت و بیعت می‌کنیم با آرمان‌های حزب‌الله که ان‌شاءالله روزبه‌روز پرچم حزب‌الله بالا. دم همتون گرم، یا علی.