ببخش از آنچه كه دوست داري - بيست و نه فروردين -
حتماتا كنون به یک سری از خصوصیات رفتاری مردان و زنان به طور ویژه دقت کرده اید. بهعنوان مثال علاقه مندی به خرید و بازار رفتن در خانم‌ها بارزتر است اما همین جنسعلاقه در مردان به شکل حس مدیریت و شهرت طلبی بروز می کند درست مثل میوه‌های درختیکه رنگ و عطر و اندازه بعضی شان با بعضی دیگر متفاوت است اما هر دو از یک درخت‌اندو یک ریشه اند.
پاسخیک عده از فروشندگان به اين سوال که مگر چه مقدار از جامعه به یک سری خاص ازوسایل احتیاج دارند؟! اين است كه تا زمانی که خانم ها هستند غمی نداریم! و در ادمهاین‌طور توضیح می‌دهند که وقتی یک سری جدید از فلان وسیله از وسایل خانه به اصطلاحمُد می‌شود خانوم‌ها به دنبال مدل جدید می‌آیند و بعد از آن مدل دیگری مد می‌شود ودوباره به سراغ نوع جدید آن می‌آیند و این روند باطل همین‌طور ادامه دارد.با توجهبه اين مطلب، تصویر تار پاسخ فروشنده‌ها، روشن و واضح می‌شود.
اینداستان همچنان ادامه دار است؛خانه‌های کوچک امروزی جایی برای این حجم بالا از ظروفو لباس و وسایلی که نه از سر احتیاج بلکه از روی توجه به مد،خریده شده‌اند راندارند. پس مجبور می‌شویم وسایل را به دیگران بدهیم و یا به دنبال بگردیم کسی راپیدا کنیم که برای امر خیری به آن‌ها احتیاج دارد یا مسجدی را سراغ داشته باشیم کهبرای برگزاری مراسماتش به وسایلی از این قسم احتیاج دارد. بعد پیش خودمان خوشحال وخرسند می شویم از این که انفاق هم کرده‌ایم. اما این انفاق یک انفاق تحریف شده استنه یک انفاق اسلامی. این‌طور بخشیدن شعبه ای از مثالِ معروفِ نذر کردن روغن ریخته‌شده است.
بخششی که ثواب دارد وآرامش واقعی روح را به دنبال مي آورد باید ویژگی‌هایی را داشته باشد که در آیه 92سوره مبارکه آل عمران آمده است: “هرگزبه نيكوكارى نخواهيد رسيد تا از آنچه دوست داريد انفاق كنيد و از هر چه انفاق كنيدقطعا خدا بدان داناست”